زمینه سازی های انقلاب برای ظهور

هم انقلاب و هم نظام جمهوری اسلامی هر دو مدیون و مرهون فرهنگ مهدویت و انتظار هستند، چراکه اگر مردم نسبت به امام زمان(عج) و نایب ایشان در عصر غیبت اعتقاد نداشتند، با امام و انقلاب همراهی نمی کردند.

انقلاب
انقلاب اسلامی ایران به رهبری مرجعی عالیقدر به پیروزی رسید که خود پرچم دار معارف مهدوی بود. امام خمینی(ره) همواره در زندگی به گونه ای عمل کرد که می توان او را نمونه کاملی از یک منتظر واقعی در عصر غیبت به شمار آورد. رهبری که دین فراموش شده را به زندگی مردم بازگرداند و مهمترین آموزه شیعی یعنی مهدویت را از ابعاد مختلف به جامعه رساند.
در واقع پیروزی شکوهمند انقلاب، با داعیه احیای دین و آماده سازی جامعه برای حکومت جهانی امام عصر(عج)، پا به عرصه نهاد و در زمانه ای که هیچ بنی بشری تصور شکل گیری یک نظام سیاسی دینی را نداشت، بزرگ ترین تحول قرن را رقم زد.

از این رو، در آستانه چهلمین سالگرد این انقلاب شکوهمند که داعیه و افق کلان آن اتصال به دولت کریمه مهدوی است نظر کارشناسان را درباره خدمات متقابل مهدویت و انقلاب جویا شده ایم که در ادامه مرور می شود:

انقلاب مظاهر مهدویت را احیاء کرد

حجت الاسلام «محمدصادق کفیل» در تشریح خدمات متقابل مهدویت و انقلاب، با اشاره به اینکه هدف از تشکیل انقلاب اسلامی زمینه سازی برای ظهور است، اظهار کرد: اصل انقلاب برای زمینه سازی ظهور امام زمان(عج) بوده است لذا باید هر حرکت و برنامه ای در انقلاب در راستای این هدف باشد پس برای ارزیابی دستاوردهای انقلاب باید بررسی کنیم که در این راستا حرکتی داشته ایم یا خیر؟

معاون فرهنگ، آموزش و پژوهش بنیاد فرهنگی مهدی موعود(عج) با بیان اینکه اگر هدف انقلاب جاده سازی بود باید آمار ساخت جاده ها ارائه می شد اما هدف انقلاب موضوعی دیگر بوده است، افزود: در ۴۰ سالگی انقلاب نباید به دنبال مقایسه وضعیت کشور با کشورهای دیگر بود زیرا اهداف انقلاب ما متفاوت با دیگر کشورهاست.

وی با اشاره به دستاوردهای ۴۰ ساله انقلاب اسلامی در حوزه مهدویت، گفت: دستاوردهای انقلاب در این زمینه را می توان به سه بخش تقسیم بندی کرد.

کفیل تصریح کرد: انقلاب اسلامی در زمینه اقدامات اثباتی در حوزه مهدویت با توسعه مهدیه ها، رونق بخشیدن به مسجد مقدس جمکران، برگزاری آیین های دعای ندبه، حلقه های معرفتی، تعمیق و گسترش جشن های نیمه شعبان، تشکیل کانون های مهدوی در آموزش و پرورش، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و آموزش عالی اقدامات و دستاوردهای بسیاری داشته است.

این کارشناس مهدوی با بیان اینکه در چهل سالگی انقلاب باید بررسی کنیم که آیا ظرفیت انقلاب اسلامی در حوزه مهدویت صرفاً تا این حد بوده است؟، ابراز کرد: باید در سال های آینده مهدویت را وارد چشم اندازهای نظام و کرسی مهدویت را در مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای عالی انقلاب فرهنگی وارد کنیم.

وی با بیان اینکه دومین دستاورد انقلاب در زمینه مهدویت در عرصه مقابله با آسیب هایی است که در این حوزه بروز می کند، گفت: در ۴۰ سالگی انقلاب اسلامی مقابله خوبی با جریان های انحرافی، جریان های ملاقات گرایی، انجمن حجتیه و مدعیان ظهور صورت گرفته که اینها همه به برکت نظام است و اگر انقلاب نبود هر کدام از این انحرافات می توانست سبب آسیب های عمده شود.

حجت الاسلام کفیل تاکید کرد: سومین دستاورد انقلاب اسلامی ترویج و تبیین مبانی مهدویت در دنیا است چنان که توانسته جریان ظلم ستیزی و استکبارستیزی را در جهان ترویج کند و جریان امید به آینده را احیاء کرده است.

مرجعیت دینی، وجه تمایز انقلاب اسلامی ایران 

همچنین حجت الاسلام «محمود متوسل» در تشریح خدمات متقابل مهدویت و انقلاب، اظهار کرد: مهمترین ویژگی و وجه تمایز انقلاب اسلامی ایران با دیگر انقلاب ها در جهان آن است که این نهضت با رهبری یک مرجعیت دینی آغاز شد و به ثمر رسید و در سایه همین مرجعیت، عموم اقشار مردم با انقلاب همراهی کردند و مثل دیگر انقلاب ها به طبقه کارگری یا روشنفکری و امثال آن محدود نمی شد.

مدیر بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج) تصریح کرد: این تبعیت از مرجعیت و همراه شدن با آن به این دلیل بود که اکثر مردم ایران مسلمان اند و از مراجع، تقلید می کنند یعنی مراجع را نایب امام زمان(عج) می دانند به عبارت دیگر، همانطور که اطاعت از امام عصر(عج) را در هنگام ظهور بر خود واجب می دانند در زمان غیبت هم از مراجع به عنوان نایبان عام ایشان تبعیت می کنند.

وی اضافه کرد: از این رو، اینکه مردم به خیابان آمده و شعار دادند، زندانی و شهید شدند بنابر اعتقادات دینی شان بود نه صرف مبارزه ای سیاسی.

حجت الاسلام متوسل تاکید کرد: پس از پیروزی انقلاب عنوان این مرجع تقلید به «ولی فقیه» تغییر یافت؛ ولی فقیه همان مرجعی است که سرپرستی جامعه را نیز بر عهده دارد و مردم این سرپرستی را به دلیل نایب امام زمان(عج) بودنِ وی پذیرفته اند؛ به عبارت دیگر، مردم اگر قبل از انقلاب به فرمان مرجع تقلید مبارزه می کردند بعد از انقلاب تحت امر ولی فقیه مبارزه با استکبار و ظلم را ادامه دادند.

وی در ادامه بیان کرد: از این رو، هم انقلاب و هم نظام جمهوری اسلامی هر دو مدیون و مرهون فرهنگ مهدویت و انتظار هستند، چراکه اگر مردم چنین اعتقادی را نسبت به امام زمان(عج) و نایب ایشان در عصر غیبت نداشتند با امام و انقلاب همراهی نمی کردند.

مدیر بنیاد فرهنگی مهدی موعود(عج) درباره توسعه و تعمیق فرهنگ مهدویت پس از پیروزی انقلاب اسلامی، ابراز کرد: فعالیت های مهدوی و منتظرانه پس از انقلاب در ابعاد کمی و کیفی رشد داشته است چنان که اقداماتی همچون برگزاری دعای ندبه در مهدیه ها رایج و تبدیل به فرهنگ شد و نیز خیریه های متعدد اجتماعی درمانی به نام امام زمان(عج) فعال شد که در سایه آن مدارس، بیمارستان ها و دیگر مراکز خدمت رسانی ایجاد شده است.

وی خاطرنشان کرد: علاوه بر این، ترویج مهدویت هم در دستور کار بوده چنان که در کتاب درسی مدارس و دانشگاه ها مباحث مهدوی طرح شده و همین سبب گشته تا شناخت مردم از امام عصر(عج)، مهدویت و انتظار افزایش بیابد.

تا ظهور صغری در افکار رخ ندهد ظهور کبری واقع نمی شود 

همچنین حجت الاسلام «عباس خادمیان» درباره برکات مهدوی انقلاب اسلامی، گفت: یکی از بزرگترین خدمات انقلاب اسلامی در این باره، آن است که زمینه غفلت و انحراف را در افکار عامه مردم و اندیشمندان و نخبگان برطرف کرد و این خدمتی بی بدیل است، چراکه تا اندیشه ظهور و مهدویت در افکار، ظهور صغری نکند یعنی در دل ها و افکار فهم و درک درستی از این مسئله نشود ظهور کبری رخ نخواهد داد چون غیبت امام عصر(عج) به عدم شناخت و کج فهمی ها از احکام و آموزه های دین باز می گردد.

وی ادامه داد: اگر امیرالمومنین(ع) خانه نشین شدند و حضرت سیدالشهداء(ع) در کربلا با آن جنایات به شهادت رسیدند همه و همه به دلیل کج فهمی و بدفهمی از دین است. لذا امام خمینی(ره) در بستر انقلاب اسلامی زمینه ای را فراهم کرد که شان و شخص امامت بیشتر تبیین شود.

این پژوهشگر مهدوی در مورد تاثیر تبیین جایگاه شأن و جایگاه امامت در جامعه، بیان کرد: هر جا شان و شخصیت امامت تبیین شده ما به ظهور نزدیک تر شده ایم و انقلاب قدم بزرگی در این نزدیک شدن است؛ برای همین است که دشمنان تلاش می کنند مقام امامت و ولایت را خدشه دار کنند، هر جا امامت در افکار و نظریه ها ظهور کرد، جهالت از بین رفته و بالعکس هر جا ضعیف شد جهالت مجال جولان یافته است، از این رو، رسانه های معاند و شبکه های ماهواره ای دائماً در تلاش هستند تا شان امامت را مخدوش کنند.

وی ادامه داد: اما اگر منطق امامت بر جامعه حاکم شود انحرافات از بین می رود و این هنر انقلاب بود که فرهنگسازی و درک عمیقی را از باور مهدویت ارائه کرد. هر جا انقلاب با مهدویت و تفکر امام زمانی که بروز و نمودش ولایت فقیه است پیش رفته، تحولات بزرگی را رقم زده است مثل دوران دفاع مقدس که پاسخی قاطع بود به جریان های انحرافی که دین را در عرصه های سیاسی اجتماعی فاقد کارایی می دانستند.

خادمیان در پایان خاطرنشان کرد: در آن زمان همه جهان کفر جمع شده بود تا تشیع را منزوی کرده و از بین ببرد اما در سایه هنر امامت و ولایت با دست خالی، آن پیروزی های بزرگ رقم خورد آنهم بعد از 200 سال که در هر حمله ای قطعه ای از خاک وطن جدا شده بود اما در این هشت سال نخستین بار بود که مقابل دشمن ایستادیم و ذره ای از خاک وطن را ندادیم و امروز هم جریان انقلاب (که صدام می خواست یک هفته ای نابودش کند) همچنان حیات دارد و اربعین خود را تجربه می کند.

منبع: خبرگزاری شبستان

مشروب سازی که با وصیت امیرکبیر مدرسه علمیه شد


مشروب سازی که با وصیت امیرکبیر مدرسه علمیه شد

خبرگزاری حوزه نوشت:

مدرسه علمیه شیخ عبدالحسین در خیابان پامنار تهران به وصیت مردی ساخته شده که همگان وی را در زمره یکی از مردان بزرگ ایران زمین در دو صده اخیر می‌شناسند. او در زمانه خویش مهر و وفا ندید و در حمام فین کاشان جان به جان آفرین تسلیم کرد.

میرزا تقی خان امیرکبیر وصیت کرد از یک سوم مالش زیرنظر «شیخ عبدالحسین تهرانی» که به شیخ العراقین نیز معروف است، مدرسه ای بسازند، برای آموزش و البته پرورش جوانان این مرز و بوم؛ شاید از میان آنان، پاک سرشتانی چون امیرکبیر دیگربار پای به عرصه وجود گذارد.

مدرسه علمیه شیخ عبدالحسین، نزدیک به 165 سال پیش در یکی از محله های قدیمی جنوب شهر تهران به نام پامنار قد علم کرد و امروزه نیز طلبه ها در آن درس دین می گیرند تا اشاعه دهنده اسلام عزیز باشند. در کنار مدرسه، مسجدی به همان نام قرار دارد ، البته نسبت به مدرسه در نتیجه تعمیر، اصالت اولیه خویش را از دست داده است. مدرسه 20 حجره دارد و حیاطی سرسبز و باصفا. از دیگر مشخصات اینکه در یک طبقه و به صورت چهار ایوانی ساخته شده و ایوان غربی آن به گنبد خانه مسجد راه پیدا می کند.

موسس مدرسه

درست است که میرزا تقی خان امیرکبیر بانی اصلی مدرسه شیخ عبدالحسین است، اما کسی که مدرسه و البته مسجد مجاور آن را بنیان نهاد شیخ عبدالحسین تهرانی از فقیهان معروف دوران قاجار است.

ایشان شاگرد صاحب جواهر و یکی از چهار نفری است که مرحوم صاحب جواهر بر اجتهادشان گواهی داد. شیخ نزد امیرکبیر بسیار احترام و عزت داشت چنان که امور قضاییه و شرعیه را به ایشان ارجاع می داد. شایان توجه اینکه شیخ عبدالحسین تهرانی سخت با فرقه ضاله بهائیت مبارزه کرده و درباره آن، روشنگری می کرد.

چرا مدرسه به نام امیرکبیر نیست؟

به دلیل حساسیت های حکومت وقت نسبت به امیرکبیر، آیت الله تهرانی مجبور شد نام خود را بر مدرسه بگذارد. جالب و البته تأسف آور اینکه محل کنونی مدرسه، زمانی محل ساخت مشروبات الکلی بود تا اینکه با وصیت هوشمندانه امیرکبیر، چنین مرکز فسادی تبدیل به محل فراگیری علوم اسلامی شد. در کنار مدرسه، مسجد شیخ عبدالحسین که به آذربایجانی ها معروف است قرار دارد.

تولیت و مدیران مدرسه

حاج آقا سید باقر خسروشاهی از سلاله خندان بزرگ علم و سیادت خسروشاهی، تولیت مدرسه شیخ عبدالحسین تهران است. پدر ایشان پس از رفتنِ آیت الله انگجی که سال ها در مدرسه و مسجد، نماز اقامه می کرد به مدرسه شیخ عبدالحسین آمد که البته به پیشنهاد برخی از علمای نام آشنای زمان مانند مرحوم آیت الله نجفی شهرستانی بود. مدیر مدرسه حجه الاسلام رضا شریفی است. وی دانش آموخته همین مدرسه بوده و به دست تولیت آن ملبس شده است. اخوی ایشان، حجه الاسلام حسن شریفی معاون امور آموزش مدرسه است که در همین مدرسه و مروی درس خوانده و معم شده است.

اوضاع مدرسه در زمانه حکمرانی رضا خان

زمانی که رضا شاه بر قدرت مسلط شد در کنار تعدادی از اقدامات ضد دینی، برخی از مدارس علمیه را دچار آشفتگی کرد، از آن جمله مدرسه آیت الله شیخ عبدالحسین تهرانی است. آیت الله سید هادی خسروشاهی پدر تولیت فعلی مدرسه، تلاش بسیاری کرد تا این وضعیت را سامان دهد. چرا که تعدادی دانشجو مدرسه را در اختیار گرفته بودند و بعضاً حجره ها را به همدیگر می فروختند و در واقع مدرسه به خوابگاه دانشجویی تبدیل شد. سرانجام آقا شیخ هادی تصمیم میگرد حجره ها را بخرد و به طلبه ها و اگذار کند و مدرسه کم کم به هویت سابق خود باز گشت.

سابقه مبارزاتی مدرسه

از سال 54-1353 مدرسه یکی از مراکز ترویج انقلاب شد. در آن سال ها نماز جماعت بی نظیری برگزار می شد و صف های نماز تا دم در ورودی حیاط می رسید. یک سالی حضرت امام خمینی (ره) و یک سال آقای هاشمی رفسنجانی در ماه مبارک رمضان در این مسجد منبر رفتند. یک سالی هم نمایشگاهی از کتب مذهبی در آن برگزار شد.

طلبه ها و فعالیت های تحقیقی و فرهنگی

نزدیک به 110 طلبه در شیخ عبدالحسین درس می خوانند که بین 15 تا 20 نفر در هر پایه هستند. روند جذب طلبه ها در سال های اخیر به صورت سالانه 20 نفر بوده است. تلاش پیگیر برای قوام بخشی به بنیادهای علمی طلبه ها از دغدغه های اصلی کادر مدیریتی و اجرایی مدرسه است و به همین دلیل در سال های اولیه به طلبه ها فعالیت های تحقیقی ارایه نمی شود چرا که مبنایی ندارد طلبه تازه واردی که چندان در علوم دینی مهارت نیافته و عمیق نشده است، سراغ مقاله نویسی و کتاب نویسی برود.

یکی از حوزه های علمی فعال در مدرسه، بخش مشاوره آن باشد که توسط حجت الاسلام مالک برنامه ریزی و هدایت می شود. طلاب و البته مردم از این طریق می توانند پاسخ بسیاری از سوالات و شبهات خویش را دریافت کنند. همچنین کلاس های شبهه شناسی چند وقتی است که در این مدرسه دایر شده است.